Acaba az suda çok yaşayıp ölmek mi daha iyidir yoksa denizlerde çok yaşayamadan ölmek mi?Bir fanusa tıkılıp başkalarının yem vermesini beklemektense okyanusta kendi yaşamın için çırpınmak çok daha iyi.Ben duygusu çok ağır basıyor bunun adı bencillik değil bunu ben yaptım diyebilmek kendine.Niyet iyilik olsa bile başkalarının hayatın hakkında hükümler vermesi haksızlık asıl onun adı bencillik.Fakat ne olursa olsun rahat bırakamıyoruz ruhlarımızı engelleyen birşeyler var bizi.Bunlar yaşadıklarımız veya yaşayacaklarımız olabilir mi işte onu bende bilmiyorum.Sadece ruhum okyanustaki küçük bir balık gibi gezinsin dursun istiyorum.